, shown here, are prevalent and where they’ve been found infected with any of seven different disease-causing germs, or pathogens. (Photo by Susan Ellis, Bugwood.org)</p>
<p>” data-image-caption=”</p>
<p>As surveillance for ticks and the disease-causing germs they spread improves, so does Americans’ access to knowledge about where the risk of tickborne disease is greatest. Experts at the U.S. Centers for Disease Control and Prevention’s Division of Vector-Borne Diseases have assembled new surveillance data into a report thatoffers up-to-date county-level maps of both where blacklegged ticks (<em>Ixodes scapularis</em>), shown here, are prevalent and where they’ve been found infected with any of seven different disease-causing germs, or pathogens. (Photo by Susan Ellis, Bugwood.org)</p>
<p>” data-medium-file=”https://i0.wp.com/entomologytoday.org/wp-content/uploads/2022/06/blacklegged-tick-ixodes-scapularis.jpg?fit=390%2C312&ssl=1″ data-large-file=”https://i0.wp.com/entomologytoday.org/wp-content/uploads/2022/06/blacklegged-tick-ixodes-scapularis.jpg?fit=878%2C702&ssl=1″ class=”size-full wp-image-17945″ alt=”zwartbenige teek (Ixodes scapularis)” width=”878″ height=”702″ srcset=”https://i0.wp.com/entomologytoday.org/wp-content/uploads/2022/06/blacklegged-tick-ixodes-scapularis.jpg?w=1000&ssl=1 1000w, https://i0.wp.com/entomologytoday.org/wp-content/uploads/2022/06/blacklegged-tick-ixodes-scapularis.jpg?resize=390%2C312&ssl=1 390w, https://i0.wp.com/entomologytoday.org/wp-content/uploads/2022/06/blacklegged-tick-ixodes-scapularis.jpg?resize=768%2C614&ssl=1 768w, https://i0.wp.com/entomologytoday.org/wp-content/uploads/2022/06/blacklegged-tick-ixodes-scapularis.jpg?resize=100%2C80&ssl=1 100w” sizes=”(max-width: 878px) 100vw, 878px” data-recalc-dims=”1″/></p>
<p id=)
Naarmate het toezicht op teken en de ziekteverwekkers die ze verspreiden verbetert, neemt ook de toegang van Amerikanen tot kennis over waar het risico op door teken overgedragen ziekten het grootst is, toe. Deskundigen van de afdeling Vector-Borne Diseases van de Amerikaanse Centers for Disease Control and Prevention hebben nieuwe surveillancegegevens verzameld in een rapport met actuele kaarten op provinciaal niveau van de twee locaties waar zwartbenige teken (Ixodes scapularis), hier afgebeeld, komen veel voor en zijn besmet gevonden met een van de zeven verschillende ziektekiemen of pathogenen. (Foto door Susan Ellis, Bugwood.org)
Naarmate het toezicht op teken en de ziekteverwekkers die ze verspreiden verbetert, neemt ook de toegang van Amerikanen tot kennis over waar het risico op door teken overgedragen ziekten het grootst is, toe.
“Hoe meer we zoeken naar teken en door teken overgedragen ziekteverwekkers, hoe meer we vinden en hoe meer informatie we hebben om mensen te helpen beschermen tegen door teken overgedragen ziekten.” zegt Erik Foster, MS, BCE., een medisch entomoloog in de afdeling Vector-Borne Diseases van de Amerikaanse Centers for Disease Control and Prevention. Foster en zijn collega’s van de CDC hebben deze surveillancegegevens verzameld in een nieuw rapport, gepubliceerd op 18 mei in de Entomological Society of America’s Tijdschrift voor medische entomologie. Het rapport biedt up-to-date kaarten op provinciaal niveau van waar blacklegged teken voorkomen en waar ze zijn geïnfecteerd met een van de zeven verschillende ziektekiemen of ziekteverwekkers.
Van alle ziekten die door insecten en verwante geleedpotigen op mensen worden overgedragen, zijn die overgedragen door teken verantwoordelijk voor meer dan 75% van de infecties die elk jaar worden gemeld. De kaarten in de nieuwe CDC-studie zijn belangrijk voor het informeren van het publiek en zorgverleners over door teken overgedragen ziekten in hun gemeenschap en de tekenen en symptomen waarnaar bij patiënten moet worden gezocht. Dit wordt mogelijk gemaakt door het groeiende nationale surveillanceprogramma voor teken en door teken overgedragen pathogenen van de CDC, gelanceerd in 2018.
Voorheen was kennis over de verspreiding van teken en door teken overgedragen menselijke pathogenen beperkt tot gegevens die werden gedeeld door lokale volksgezondheidsinstanties of in academisch onderzoek.
“Het verzamelen was niet gestandaardiseerd en gegevens gingen vaak verloren omdat er geen nationale repository voor deze informatie was”, zegt Foster.
Sinds 2018 heeft de CDC een nationaal programma geïmplementeerd dat lokale instanties en universitaire partners begeleidt bij het toezicht op teken en het testen van pathogenen en dat al deze gegevens op één plek samenbrengt.
“Deze inspanning vult leemten in onze kennis op door de aanwezigheid van teken en door teken overgedragen ziekteverwekkers te benadrukken waar ze eerder werden ondergerapporteerd of waar ze opduiken”, zegt Foster.
 <em>Borrelia burgdorferi</em> s.s. and <em>B. mayonii</em>, (B) <em>B. miyamotoi</em>, and (C) <em>Anaplasma phagocytophilum</em>, in host-seeking <em>Ixodes scapularis</em> (eastern United States) or <em>Ixodes pacificus</em> (western United States), relative to the previously reported distribution of these vector species. Ticks were considered present in a county if at least one tick was recorded. Counties where ticks have been reported without records of infection may be reported as such either if ticks were not tested or if the pathogen was not detected in tested samples. (Image originally published in Fleshman et al 2022, <em>Journal of Medical Entomology</em>)</p>
<p> ” data-medium-file=”https://i0.wp.com/entomologytoday.org/wp-content/uploads/2022/06/tick-maps-1.jpg?fit=390%2C537&ssl=1″ data-large-file=”https://i0.wp.com/entomologytoday.org/wp-content/uploads/2022/06/tick-maps-1.jpg?fit=743%2C1024&ssl=1″ src=”https://i0.wp.com/entomologytoday.org/wp-content/uploads/2022/06/tick-maps-1.jpg?w=444&h=611&ssl=1″ width=”444″ height=”611″ data-original-width=”444″ data-original-height=”611″ itemprop=”http://schema.org/image” title=”chequekaarten” alt=”chequekaarten” style=”width: 444px; height: 611px;”/> </p>
<p> Gerapporteerde verdeling op provinciaal niveau van bacteriële pathogenen (A) <em>Borrelia burgdorferi</em> ss en <em>B. mayonaise</em>(B) <em>B. miyamotoi</em>enz) <em>fagocytofiel anaplasma</em>op zoek naar gastheer <em>Ixodes scapularis</em> (oostelijk VS) of <em>Pacific Ixodes</em> (westelijk van de Verenigde Staten), vergeleken met de eerder gerapporteerde verspreiding van deze vectorsoorten. Teken werden als aanwezig in een provincie beschouwd als er ten minste één teek was geregistreerd. Provincies waar teken zijn gemeld zonder sporen van infectie, kunnen als zodanig worden gerapporteerd als de teken niet zijn getest of als de ziekteverwekker niet is gedetecteerd in de geteste monsters. (Afbeelding oorspronkelijk gepubliceerd in Fleshman et al 2022, <em>Tijdschrift voor Medische Entomologie</em>) </p>
</p></div>
</p></div>
<p> <!-- close group --> </p>
<div class=)
 <em>Ehrlichia muris eauclairensis</em>, (B) <em>Babesia microti,</em> and (C) Powassan virus in host-seeking <em>Ixodes scapularis</em> (eastern United States) or <em>Ixodes pacificus</em> (western United States), relative to the previously reported distribution of these vector species. Ticks were considered present in a county if at least one tick was recorded. Counties where ticks have been reported without records of infection may be reported as such either if ticks were not tested or if the pathogen was not detected in tested samples. (Image originally published in Fleshman et al 2022, <em>Journal of Medical Entomology</em>)</p>
<p> ” data-medium-file=”https://i0.wp.com/entomologytoday.org/wp-content/uploads/2022/06/tick-maps-2.jpg?fit=390%2C559&ssl=1″ data-large-file=”https://i0.wp.com/entomologytoday.org/wp-content/uploads/2022/06/tick-maps-2.jpg?fit=715%2C1024&ssl=1″ src=”https://i0.wp.com/entomologytoday.org/wp-content/uploads/2022/06/tick-maps-2.jpg?w=426&h=611&ssl=1″ width=”426″ height=”611″ data-original-width=”426″ data-original-height=”611″ itemprop=”http://schema.org/image” title=”chequekaarten” alt=”chequekaarten” style=”width: 426px; height: 611px;”/> </p>
<p> Gerapporteerde distributie op provinciaal niveau van (A) <em>Ehrlichia muris eauclairensis</em>(B) <em>Babesia microtis,</em> en (C) Powassan-virus bij het vinden van een gastheer <em>Ixodes scapularis</em> (oostelijk VS) of <em>Pacific Ixodes</em> (westelijk van de Verenigde Staten), vergeleken met de eerder gerapporteerde verspreiding van deze vectorsoorten. Teken werden als aanwezig in een provincie beschouwd als er ten minste één teek was geregistreerd. Provincies waar teken zijn gemeld zonder sporen van infectie, kunnen als zodanig worden gerapporteerd als de teken niet zijn getest of als de ziekteverwekker niet is gedetecteerd in de geteste monsters. (Afbeelding oorspronkelijk gepubliceerd in Fleshman et al 2022, <em>Tijdschrift voor Medische Entomologie</em>) </p>
</p></div>
</p></div>
<p> <!-- close group --> </div>
<p> <!-- close row --> </div>
<p>Voor hun nieuwe studie combineerden CDC-onderzoekers landelijke bewakingsrecords van teken van 2004 tot 2021 met aanvullende gegevens over het testen van pathogenen bij zwartbenige teken uit gepubliceerde onderzoeksstudies en archieven op de websites van de volksgezondheidsafdeling.</p>
<p>De resultaten geven het meest actuele beeld van de geografische spreiding van zeven belangrijke menselijke pathogenen waarvan bekend is dat ze worden overgedragen door zwartbenige teken (<em>Ixodes scapularis</em>) en western blacklegged teken (<em>Pacific Ixodes</em>). De meest voorkomende is de bacterie <em>Borrelia burgdorferi</em>verantwoordelijk voor de ziekte van Lyme, aanwezig in 476 provincies in 29 staten en in het District of Columbia.</p>
<table border=)
*totaal omvat het District of Columbia
In alle gevallen is de gerapporteerde verspreiding van de ziekteverwekkers aanzienlijk smaller dan het bekende bereik van zwartbenige teken die ze verspreiden. Maar Foster en zijn collega’s waarschuwen echter dat de werkelijke aanwezigheid van de ziekteverwekkers waarschijnlijk veel groter is dan de gedetecteerde.
“Deze kaarten tonen records op provinciaal niveau van teken die op zoek zijn naar gastheren die besmet zijn met door teken overgedragen pathogenen met behulp van strenge laboratoriumnormen”, zegt Foster.
In gebieden waar geen ziekteverwekkers worden gedetecteerd, “betekent dit niet dat er geen door teken overgedragen ziekteverwekkers aanwezig zijn, alleen dat records die voldoen aan de verzamelings- en laboratoriumnormen niet door de CDC zijn vrijgegeven of gedocumenteerd in teken die op zoek zijn naar gastheer”.
Het National Tick Surveillance Program is een voortdurende inspanning en de CDC hoopt door te gaan met het bijwerken van de kaarten om actuele en nauwkeurige informatie te verstrekken aan het publiek en zorgverleners.
Dus terwijl de bewaking en detectie van door teken overgedragen ziekteverwekkers blijven verbeteren, wijst dit nieuwe CDC-onderzoek ook op waar meer vooruitgang moet worden geboekt. En overal waar teken aanwezig zijn, is publieke bewustwording essentieel.
“Het is belangrijk voor het publiek om te begrijpen dat elke blootstelling aan teken een risico kan vormen en dat het voorkomen van tekenbeten de beste manier is om dat risico te verminderen”, zegt Foster. “Iedereen die symptomen van ziekte vertoont na een tekenbeet, moet zijn arts raadplegen en de tekenblootstelling onmiddellijk melden.”
Verwant
About the author
